Η διαδικασία που ακολουθείται για την αποζημίωση σε περίπτωση νοσηλείας ενός ασφαλισμένου μέσα από ένα απλό και ρεαλιστικό παράδειγμα.
Η Ανδριάνα Δ. είναι 52 ετών. Δεν διαθέτει δημόσιο φορέα ασφάλισης αλλά μόνο ιδιωτική ασφάλεια υγείας. Το νοσοκομειακό της πρόγραμμα την καλύπτει 100% σε περίπτωση νοσηλείας σε συμβεβλημένο νοσοκομείο και ανεξάρτητα από την ύπαρξη ταμείου. Επιπλέον έχει ελευθερία επιλογής θέσης μέχρι Α, χωρίς συμμετοχή.
Έξι χρόνια και δύο μήνες μετά τη σύναψη του ασφαλιστηρίου συμβολαίου, υπεβλήθη σε θυρεοειδεκτομή. Δεν είχε κάποιο ιστορικό σχετικά στο παρελθόν, γεγονός που εξακριβωνόταν από τη γνωμάτευση του ιατρού. Επέλεξε το γιατρό της αρεσκείας της και νοσηλεύτηκε στη συμβεβλημένη ιδιωτική κλινική του Ιατρικού κέντρου, όπου παρέμεινε για 2 μέρες.
Κατά την εισαγωγή της στο Ιατρικό κέντρο, έκανε τον απαιτούμενο προεγχειρητικό έλεγχο και δήλωσε ότι θα κάνει χρήση μόνο της ιδιωτικής της ασφάλειας, αναφέροντας τον αριθμό του συμβολαίου της. Στη συνέχεια ακολούθησε η επέμβαση και παρέμεινε στο νοσοκομείο για 2 μέρες.
Κατά την έξοδο της από το νοσοκομείο δεν πλήρωσε τίποτα, ούτε χρειάστηκε να εκταμιεύσει κάποιο χρηματικό ποσό στη συνέχεια. Ήδη η ασφαλιστική εταιρεία είχε στείλει εγγυητική για την κάλυψη του ασφαλισμένου της. Βάση συμβολαίου η αιτία νοσηλείας δεν υπαγόταν σε κάποια εξαίρεση, ενώ η χρονική αναμονή του ενός έτους είχε παρέλθει, με αποτέλεσμα η ασφαλισμένη να καλυφθεί πλήρως. Οι συνολικές δαπάνες νοσηλείας, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών των ιατρών, ήταν 13.941 ευρώ και καλύφθηκαν εξολοκλήρου από το νοσοκομειακό πρόγραμμα που είχε επιλέξει. Τελικώς, η ασφαλισμένη επέστρεψε σπίτι της με πλήρη αποκατάσταση του προβλήματος υγείας, χωρίς να ασχοληθεί επ’ ουδενί με το οικονομικό σκέλος.
