Η διαδικασία που ακολουθείται για την αποζημίωση σε περίπτωση νοσηλείας ενός ασφαλισμένου μέσα από ένα απλό και ρεαλιστικό παράδειγμα.
Ο Μανώλης Β. είναι 37 ετών. Δεν διαθέτει δημόσιο φορέα ασφάλισης αλλά μόνο ιδιωτική ασφάλεια υγείας. Το νοσοκομειακό του πρόγραμμα τον καλύπτει 100% σε περίπτωση χειρουργικής επέμβασης χωρίς νοσηλεία (ODC) σε συμβεβλημένο νοσοκομείο. Σε περίπτωση που παραμείνει για νοσηλεία το βράδυ, έχει συμμετοχή τα πρώτα 500 ευρώ και στη συνέχεια τον καλύπτει η ασφαλιστική του εταιρεία μέχρι 500.000 ευρώ.
Δύο χρόνια και ένα μήνα μετά τη σύναψη του ασφαλιστηρίου συμβολαίου, διεγνώσθη με αιμορροϊδοπάθεια. Δεν είχε κάποιο ιστορικό σχετικά στο παρελθόν, γεγονός που εξακριβωνόταν από τη γνωμάτευση του ιατρού. Επέλεξε το γιατρό της αρεσκείας του και νοσηλεύτηκε στη συμβεβλημένη ιδιωτική κλινική Metropolitan, όπου παρέμεινε μέχρι το απόγευμα.
Κατά την εισαγωγή του στο Metropolitan, έκανε τον απαιτούμενο προεγχειρητικό έλεγχο και δήλωσε ότι θα κάνει χρήση μόνο της ιδιωτικής του ασφάλειας, αναφέροντας τον αριθμό του συμβολαίου του. Στη συνέχεια ακολούθησε η επέμβαση και παρέμεινε στο νοσοκομείο μέχρι το απόγευμα.
Κατά την έξοδο του από το νοσοκομείο δεν πλήρωσε τίποτα, ούτε χρειάστηκε να εκταμιεύσει κάποιο χρηματικό ποσό στη συνέχεια. Ήδη η ασφαλιστική εταιρεία είχε στείλει εγγυητική για την κάλυψη του ασφαλισμένου της. Βάση συμβολαίου η αιτία νοσηλείας δεν υπαγόταν σε κάποια εξαίρεση, ενώ η χρονική αναμονή των δύο ετών είχε παρέλθει, με αποτέλεσμα ο ασφαλισμένος να καλυφθεί πλήρως. Οι συνολικές δαπάνες νοσηλείας, συμπεριλαμβανομένων των αμοιβών των ιατρών, ήταν 3.170 ευρώ και καλύφθηκαν εξολοκλήρου από το νοσοκομειακό πρόγραμμα που είχε επιλέξει. Τελικώς, ο ασφαλισμένος επέστρεψε σπίτι του με πλήρη αποκατάσταση του προβλήματος υγείας, χωρίς να ασχοληθεί επ’ ουδενί με το οικονομικό σκέλος.
